Vermoedelijk heeft elke van oorsprong Nederlandse familie
hier in Israël wel een stukje Holland als versiering aan de wand. De familie D.
is misschien een uitzondering, maar daar staat weer een sjoelbak rechtop in een
hoek van de kamer. Die wandversiering kan een Delfts-blauw tegeltje zijn of een
prent van Picart, al dan niet in reproductie. Bij de psychiater D. (een andere
D.) te Jeruzalem zag ik indertijd twee etsen van Willem Witsen hangen, van die
donkere, stemmige Amsterdamse stadsgezichten. Zelf heb ik ook zoiets in mijn
werkkamer, maar dan van klein formaat (8 x 13 cm), en geen ets, maar een foto
van eigen fabricaat; het is niettemin ook een stemmig Amsterdams stadsgezicht.
Je ziet er een gedeelte van de Wittenburgergracht op, alsmede een stukje
Oostenburgergracht, met daartussen het waaigat. Dat is voor mij zeer bekend
terrein, want ik woonde tussen 1955 en 1971 op dat deel van de
Wittenburgergracht. Toch is die foto geen herinnering aan mijn jeugd, want
voordat ik begin 1985 ’m maakte, vanaf de voormalige scheepswerf Het
Kromhout over de Nieuwe Vaart heen, had ik de Wittenburgergracht
nooit van die kant gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten